Zapraszamy na piąte spotkanie z cyklu „Nowe życie”, podczas którego Juliusz Kurkiewicz wraz z prof. Tadeuszem Sławkiem porozmawia m.in. o tym czego możemy się od zwierząt nauczyć, ale też jak będzie wyglądał świat po końcu antropocenu.
„Jak zwierzę” – tym określeniem zwykliśmy opisywać to, co w człowieku przemocowe, złe, barbarzyńskie. Prof. Tadeusz Sławek przekonuje, że w epoce późnej nowoczesności powinniśmy wrócić do zwierząt i na nowo uczyć się od nich pełni człowieczeństwa. W trakcie rozmowy zapytam go nie tylko o to, czego możemy się od zwierząt nauczyć, ale też jak wyobraża sobie epokę po końcu antropocenu, czy istnieją granice wyzwolenia zwierząt i czy ludzkość powinna dziś zaprzestać płodzenia dzieci. Juliusz Kurkiewicz, kurator cyklu
Rozmowa będzie tłumaczona na polski język migowy.
Tadeusz Sławek, urodzony w 1946 roku w Katowicach. Ukończył Liceum im. Adama Mickiewicza w tymże mieście, absolwent filologii polskiej i angielskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Związany z Uniwersytetem Śląskim nieprzerwanie od 1971 roku, rektor Uniwersytetu w latach 1996-2002. Interpretator literatury, tłumacz, pisarz i publicysta. Wraz z kontrabasistą Bogdanem Mizerskim autor i wykonawca esejów na głos i kontrabas.
„Nowe życie”
Słowo „nowe” użyte przez Dantego w tytule jego młodzieńczego tomu poetyckiego „Nowe życie” (La Vita Nuova) oznacza nie tylko „inne niż dotychczas”, ale też „zaskakujące”, „niespodziewane”, nawet: „dziwaczne”. Takie właśnie – z pewnością inne niż się spodziewamy – będzie nasze życie po pandemii. A raczej: po wyjściu przez naszą cywilizację z zapaści, dla której pandemia jest tylko metaforą. Aby dowiedzieć się, jak to „nowe życie” może wyglądać, zapraszam do rozmowy tych, których zbyt rzadko pytamy o radę i opinię – wybitnych myślicieli, humanistów, ludzi pióra. Tych, którzy na co dzień używają rozumu i wyobraźni, by pomóc nam określić kształt „nowego życia” w różnych jego aspektach – m.in. dotyczących podziału na ludzkie/nieludzkie, seksu, polityki czy religii.
Juliusz Kurkiewicz
Kurator cyklu
